مهم‌تر از دعا براى تعجیل فرج حضرت مهدى ـ عجّل اللّه تعالى فرجه الشّریف ـ دعا براى بقاى ایمان و ثبات قدم در عقیده و انکار نکردن آن حضرت تا ظهور او مى‌باشد؛ زیرا مردن، تنها قطع حیاتِ دنیاى فانى است؛ اما بیرون رفتن از عقیده صحیح، سبب نابودی ابدى از حیات جاوید آخرت و خلود در جهنم است. لذا حضرت امیر ـ علیه السّلام ـ در لیله المَبیت از رسول اکرم ـ صلّى اللّه علیه وآله وسلّم ـ مى پرسد: «أَفِى سَلامَةٍ مِنْ دِینِى؟»؛ آیا دین من سالم خواهد بود؟ یعنى از استقامت در دین و ثبات ایمان و عقیده تا مرز شهادت را که از خود شهادت بالاتر است، از آن حضرت سؤال مى‌کند.
این دعا خیلى عالى است که دستور داده شده است در زمان غیبت خوانده شود: «یا أَللّه یا رَحْمانُ یا رَحِیمُ! یا مُقَلِّبَ الْقُلُوبِ، ثَبِّتْ قَلْبِى عَلى دِینِکَ»؛ اى خدا، اى رحمت گستر، اى مهربان، اى گرداننده دل‌ها، دل مرا بر دینت ثابت و استوار بدار.